Voorzichtig had mijn klant met een servetje de koffiespetters van het tafelblad gedept: ‘Ik neem het mee en kom erop terug’, had hij gezegd.
Deze lat lag te hoog. Het is alweer even geleden dat een van mijn klanten vertelde over de zoektocht naar een bijdrage voor een respectabel project. Het leggen van contacten ging in eerste instantie heel makkelijk en snel, via een goede kennis. Zo zaten ze al snel aan tafel bij een groot regionaal fonds. ‘Dat wordt appeltje eitje’, dacht mijn klant, want jaren geleden kreeg hij een genereus bedrag voor een soortgelijk project.
Maar de toekenning was nog niet binnen. Het werd een indringend gesprek. Dat was even schrikken en mijn klant morste zelf koffie op tafel. Want, wat is je plan? Hoe ziet je aanpak eruit? Welke doelen heb je met dit project en wat hoop je dan te bereiken? En de vragen volgden elkaar op. Het werd stil, en het enige wat mijn klant nog kon zeggen was: ‘Ik kom erop terug.’.
Gelukkig zaten we in een goed netwerk en, via via, kwam hij dus bij mij uit. Samen gingen we aan het plan zitten, en keken we op welke punten er aanvullingen nodig was voor een nieuwe kans. En gelukkig hebben fondsen een groot hart voor maatschappelijke initiatieven.